Linnich: Das Klammern an einen Strohhalm

sDa utitnIts rüf s-Au udn lonudrbFgti IF)A( in nhLiicn aht eignw vflnofslnHugoes zu neaer.twr Es dirw llingmaee ditam r,egehecnt assd nnciLih sienne atutsS sla ourtunAgtsnasisbddl tivrer.el Dei zäghiencl unißShelgc wüerd egillichd red nuEzgi der hnhluneFcohaiczs dse sedLna rnrdh,vieen dei frü edi rDuae rde niemuSgrhnßsmaaaen na himer cieetgnlnihe dttnrSoa rdcknohrNei an edi rRu meonkm so.ll cuhA zruihe smus cnho sda tztele Wotr opegnscher erwnde. nI red nKöler Prsese uwder ma sDnegita imt fBeugurn fua ritifmneroe riesKe dre thraEl rde iclPoueleishz lBühr - benen hinncLi twierez idgdtatnnAlossbruus im dnlieaRhn - tim oehhr lthieaWnricchekhsi tnl.egehda Dtaim leenkutednrv hisc edi oWelkn ürbe cLinnhi erst et.hcr tzetLe stRutvegrehsnceu enualf .na erD üihJerlc engosdLrPgDedaSabetn-ta snHa tnüerG kHaef lwil ehteu uz rcenerhie ,ceservuhn ob„ ni hiLcnin ncha eStmpeber chno ien audunAirsjslghb nehntaggä wnered nan”.k Das nstcieh eba,r wei re neimtue,rä cghwrisi.e erMh als ied Nguuntz uchdr die nizhFlceahcusonh dnu piclizieelho iFolgutbndr aknn edr ttSnaodr nhiiLcn rfobnafe hcnit .ewratern enEi htizclie bgerteezn gunsöL a,zrw eid bera ned Weg ni die fnZkutu onfef ,sstlä wie fkaHe nt.eebto mI rnhnciieL rgLea ätlh isch wuksiZcsomemipt rag ni nGnre.ze ürF die 113 eiznebPiaemtol düewr die izluschcnhaoneFh ineke nnVedrweug ,nabhe taethn rePaornslta ndu theaGrcewfesrk am gtnaMo .epiozrpeht Dsa eglte auhc ürf enien eilrGßot red 51 zivline .cnetegifäBtsh Wr„i baenh hcno nblFiodtgur im cBeireh bntaeteDra,irgvune eni rianSem e,htiPlieozicnk mi ,iAlrp nud nand oemnkm mi inuJ hnoc ilamen Sduetnt,e”n tslteei nJe-roesamfnH ak,boJs mi lditruezmnBungs retnu erenmda rfü dei iektsbfectnhfleiÖtria gäsnzi,dut fau gaenAfr rsreuen nuegitZ die delrbniveebne iugneäsdtaflAbrusug au.f oW ied seeepirlznatiis hcFalerher - „elAl dins fnüf rJeah dun nrlgäe ”.hrie - snDtie tun snoe,ll wnne dsa iihcnrenL roT nsi sclhsoS fll,ät weiß .nkeeri